Su Cafè Literàriu de Arbatassa movet fache a àteras aventuras e dae fissu comente fiat a in antis, si mudat a biagiante. A discinire custu issèberu “tramudòngiu” de su sòtziu culturale, ghiadu dae Virginia Murru, at a èssere s’addòbiu prevìdidu pro sàbadu 23 de freàrgiu a is 5 de merie in su palàtziu comunale de Triei. Gràtzias a su cumbidu personale de  sìndigu de sa comuna de is martzigusas, Mariano Muggianu, su Cafè oramai istòricu de Tortolì at a chircare de torrare a ingendrare is atmosferas suas in un’àtera bidda gràtzias peri a s’invitadu de sa prima “trasferta” chi at a èssere Cristian Marrosu. S’iscritore, acumpangiadu dae sa boghe de s’atritze tortoliesa Tiziana Murino, at a propònnere a su pùblicu in sala unas leturas bogadas dae s’ùrtimu romanzu cosa sua. Comente a semper totu is presentes ant a pòdere intervènnere durante sa serada, leghende poesias  e narende is pensamentos issoro. Margherita Musella at naradu: “Su Cafè Literàriu giai dae meda at brincadu is làcanas, difatis, siat is artistas, siat su pùblicu est formadu dae gente de ogna logu. Su primu passu pro su Cafè Literàriu “tramudòngiu”  est  giai istadu betadu. At a èssere unu praghere mannu pro nois a portare unu pagu de ispàssiu e de cultura in is biddas a canta nos ant a acollire. Torramus gràtzias a su sìndigu de Triei pro èssere istadu su primu a nos àere abertu is ghennas de sa comuna sua”.

Maria Lai e Gratzia Deledda: duas boghes de feminas chi contant s’anima de sa Sardigna.

In Sardigna, terra de mudores fungudos e bistas carrigas de memoria, duas feminas ant ischidu dare boghe a s’isula po mesu de limbazos divressos, ma a sa mattessi manera potentes. Gratzia Deledda e Maria Lai sunt duos pilottos de sa cultura sarda e italiana, capatzes de  intritzare raighinas, arte e paraula po torrare a su mundu s’essentzia de un’identidade gai aspra cantu poetica.

Gratzia Deledda, naschida in Nugoro in su 1871, est bistada sa prima femina italiana a binchere su Premiu Nobel po sa Litteradura, in su 1926. Cun sos romanzos suos at contadu sa bellesa antiga de sa Sardigna e sas tesones morales de unu mundu de massajos in cambiamentu. In sas figuras suas bivet su trummentu de s’anima e sa battalla intima intre fadu, curpa e redensione. Sa prosa essentziale sua, funguda, at dadu  fromma letteraria a un’isula chi fintzas a tando fit laccanada a sas trempas de sa contassia natzionale.

In operas comente Elias Portolu, Deledda at ischidu creschere sa fittianidade de s’isula a importantzia universale, diventande boghe de una Sardigna bertera e a s’ispissu chi non benit iscurtada. Maria Lai, naschida in Ulassai in su 1919, at sighidu unu caminu artisticu meda divressu, ma a sa mattessi manera bisadore.

Mastra de iscultura, artista concettuale, tessidora de istorias e relattas, Lai at revertidu sos materiales umiles – filos,pane,pedras,pannos- in operas de potentzia simbolica istravanada.S’arte sua no si est mai serrada in sas affrontaduras de una galleria: cun “Si ligare a su monte”, in su 1981 at dadu vida a unu attu cumone chi at ligadu sa bidda de Ulassai cun d’unu fetta bleu, in d’una opera fuiditta e poetica chi at torradu a iscriere s’appitzicu intre arte, comunidade e iscrocca. Maria Lai at fattu de s’arte un’esperientzia cundivisa, ispirituale in manera funguda, capatze de unire sas pessones intre issas e sa bista. Duos caminos divressos, una mattessi raighina.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22