Mancant galu tres chidas ma mancari gasi is seuesos sunt giai in avolotu pro sa festa de Su Prugadòriu, sa manifestatzione religiosa e pagana chi cada annu leat in tzentru istòricu de sa bidda unu muntone de bisitadores. Sa ricurrèntzia de sa festa de is ànimas, chi in Seui si narat pròpiu “Su Prugadòriu”, tenet una orìgine antiga meda: durante is tzelebratziones dedicadas a su cultu de is ànimas de su prugadòriu is seuesos tenet s’ocasione de fàghere connòschere a is istràngios totu is traditziones issoro. Pro custu ant a èssere abertos a su pùblicu is mangasìnos antigos in ue s’ant a pòdere tastare totu is produtos de sa coghina traditzionale de Seui. Ispetàculos musicales e manifestatziones culturales ant a acumpangiare is bisitadores pro totu sa durada de sa festa. Sa Cumpangia teatrale de Casteddu “Il Crogiuolo” at a presentare una rapresentatzione cosa sua intitulada “A duru duru” e unu tretu de importu at a èssere lassadu finas a su cunvegnu “Minas e minadores” e peri a unas mustras fotogràficas. In prus at a èssere presentada sa bessida noa de su film de su regista Daniele Atzeni intituladu “Is mortos de Ales”. Sa Comuna de Seui e s’Assòtziu de Promotzione Sotziale Agusliastra ant a torrare a propònnere sa manifestatzione Artes Antigas, chi at a donare a totus is amantiosos sa possibilidade de imparare is tècnicas de traballu antigas de s’artisanadu. Sa banda musicale  G. Rossini de Seui, su cuncordu polifònicu e is sonadores de organitu e de bìsonas ant a donare su ritmu giustu a sa festa chi dae su 31 de su mese de ladàmene a su 1 de onniasantu ant a regalare àrchidu e prestìgiu a sa bidda de Seui, prenende∙dda de mùsica, de nuscos de sa traditzione, de arte e de cultura. Cussigiamus a totus de non mancare a custu eventu de grandu importu pro s’Ogiasta! Bonu ispàssiu!

Su bistire de sos Mamutzones: identidade e misteriu de sa Barbàgia

Su bistire de sos Mamutzones est unu de sos sìmbulos prus antigos e reconnoschìbiles de sa Sardigna de su connottu, unu bistire chi arregat seculos de istòria, ritos e signifficu. Ligadu a su carrasegare de Mamujada, in su coro de sa Barbàgia, est una de sas espressiones prus cadrias e misteriosas de sa cultura sarda.

Su bistire est fattu de pedde de berbeghe niedda, caratza de linna iscura e sonàzzos ghettados in sas palas. D’onzi elementu tenet unu balore simbòlicu pretzisu: sa pedde ammentat su ligàmene cun sa natura e su mundu pastorale, sa caratza mustrat sa cara àrcaica de s’òmine chi si trasformat in ispìritu, mentres chi sos sonàzzos batent, cun su ritmu fundudu insoro, una boghe antiga chi sonat in sos carruzzos de sa bidda.

Su pesu de su costumene podet passare sos 30 kilos, pro neghe de sos sonàzzos mannos de brunzu fìssados in d’una istrutura de coriu. Si lu pònnere recherret fortza fisica, ma fintzas cuntzentratzione e rispetu pro su connottu. Su movimentu de sos Mamutzones est lentu e cadentzadu, acumpanzadu dae sos Issohadores, friguras bestidas de biancu e ruju chi los ghìant e los inghìriant in sa protzessione.

S’orìgine de custa mascara est cuada dae su misteriu. Carchi istudiosu dda ligat a ritos de fertilitade o de passàgiu intre sas istajones, àteros a tzerimònias de amparu e purificatzione. In donzi casu, su bistire de sos Mamutzones sighit a rapresentare una forma de memòria coletiva, unu connottu bivu chi aunid sa comunidade e affaschinat bisitadores dae totu su mundu.

Oe su bistire est custòidu e tramandadu cun orgòlliu, sìmbulu de identidade, resistèntzia e apartenèntzia. Si lu pònnere no est unu gestu folclorìsticu simple, ma un’atu de continuitade cun su tempus coladu, una manera pro ammentare chi sa Sardigna prus autèntica bivet ancora, in su sonu de sos sonàzzos e in su passu lentu de sos Mamutzones in soro.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”