Mancant galu tres chidas ma mancari gasi is seuesos sunt giai in avolotu pro sa festa de Su Prugadòriu, sa manifestatzione religiosa e pagana chi cada annu leat in tzentru istòricu de sa bidda unu muntone de bisitadores. Sa ricurrèntzia de sa festa de is ànimas, chi in Seui si narat pròpiu “Su Prugadòriu”, tenet una orìgine antiga meda: durante is tzelebratziones dedicadas a su cultu de is ànimas de su prugadòriu is seuesos tenet s’ocasione de fàghere connòschere a is istràngios totu is traditziones issoro. Pro custu ant a èssere abertos a su pùblicu is mangasìnos antigos in ue s’ant a pòdere tastare totu is produtos de sa coghina traditzionale de Seui. Ispetàculos musicales e manifestatziones culturales ant a acumpangiare is bisitadores pro totu sa durada de sa festa. Sa Cumpangia teatrale de Casteddu “Il Crogiuolo” at a presentare una rapresentatzione cosa sua intitulada “A duru duru” e unu tretu de importu at a èssere lassadu finas a su cunvegnu “Minas e minadores” e peri a unas mustras fotogràficas. In prus at a èssere presentada sa bessida noa de su film de su regista Daniele Atzeni intituladu “Is mortos de Ales”. Sa Comuna de Seui e s’Assòtziu de Promotzione Sotziale Agusliastra ant a torrare a propònnere sa manifestatzione Artes Antigas, chi at a donare a totus is amantiosos sa possibilidade de imparare is tècnicas de traballu antigas de s’artisanadu. Sa banda musicale  G. Rossini de Seui, su cuncordu polifònicu e is sonadores de organitu e de bìsonas ant a donare su ritmu giustu a sa festa chi dae su 31 de su mese de ladàmene a su 1 de onniasantu ant a regalare àrchidu e prestìgiu a sa bidda de Seui, prenende∙dda de mùsica, de nuscos de sa traditzione, de arte e de cultura. Cussigiamus a totus de non mancare a custu eventu de grandu importu pro s’Ogiasta! Bonu ispàssiu!

Sardigna e Corsica: duas ìsulas sorres unidas dae s’istòria, sa natura e s’identidade

Divididas dae solu dòighi chilòmetros de mare, Sardigna e Corsica cumpartzint meda de prus de una parte de Mediterràneu. Custas duas ìsulas mannas , una italiana e s’àtera frantzesa, sunt ligadas dae raighinas antigas, paesàgios chi si assimizant e una identidade culturale forte chi affundat sas orìgines suas in unu passadu cumune.

In su cursu de sos sèculos, Sardigna e Corsica ant cumpartzidu eventos polìticos e dominatziones chi si assimizaiant. Ambas duas fiant bistadas
populadas dae nuràgicos e torreanos – tziviltades megalìticas chi ant fraigadu turres de pedra cun funtziones de defensa e de credu – e chi pustis ant connotu sa presentzia de sos Fenìtzios, de sos Romanos e de sos Pisanos.

Dae su puntu paesagìsticu, sas duas ìsulas s’assimìzant in manera ispantosa. Ambas duas oferint montes agrestes, costeras taghientes, buscos de elighes e suerzu, playas biancas e unu mare cristallinu. Sas Buccas de Bonifàtziu, bratzu de mare istrintu chi ddas dividit, est una de sas zuras marinas prus faschinosas e bentosas de su Mediterràneu, riccas de biodiversidade e amparada dae riservas naturales in ambas duas costeras.

Fintzas in sa cultura, sas affinitades sunt importantes. Sas duas ìsulas mantènent traditziones linguìsticas e populares fortes: su corsu e su sardu apartènent a sa matessi famìllia linguìstica romàntzia e presentant assimigliantzias in sa fònetica e su lessicu sorprendentes . Sa mùsica populare e sos cantos polifònicos testimònziant custu lìgamine, gai comente sas festas religiosas, sos costùmenes traditzionales e s’artesanadu, in ue su lignu, sa suerzu e sos tessidos sunt protagonistas cumunes.

Sos sardos e sos còrsos cumpartzint fintzas una trassa carateriale chi si reconoschet: orgòlliu, atzàpu a sa terra propria e ispìritu indipendente. Ambas duas populatziones tenent una istòria de resistèntzia culturale e de defensa longa de s’autonomia insoro, medas bortas in cuntierra cun sas autoridades tzentrales.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”