Giovanesa, alligria e ispuntos de riflessione: sunt istados custos is elementos chi ant cuncurtu a fàghere de domìniga 24 de làmpadas una die ispetziale, in ocasione de s’ispetàculu Back to Broadway, presentadu a su pùblicu tortoliesu (e finas de foras) dae s’Acadèmia de Musical George Gershwin, in collaboratzione cun su Comitadu de Sant’Andria.

S’eventu at bidu sa partetzipatzione de is dischentes giovaneddos de s’Acadèmia, cuntentos de fàghere a bìdere s’abilesa issoro, frutu de meses de istùdiu cun insinnantes bonos e bravos comente a sa coreògrafa Patrizia De Cristo e is “vocal coach” Paolo Flumini, Giampriamo Incollu e Beatrice Ubaldi. A acollire is presentes ddoe fiat Massimiliano Melis, Diretore de s’Acadèmia, bregiosu de mustrare is megioramentos chi is giòvanos artistas ant fatu durante s’annu. A presentare is “performances” de is dischentes ddoe fiat su giornalista Francesco Manca chi at acumpangiadu is esibitziones cun bodas e foeddos brullanos chi ant ispassiadu su pùblicu presente in sala.

Is elementos pro sa bona resèssida de s’acontessimentu ddoe fiant totus e is pitzocos ant lòmpidu totu is obietivos disigiados. Sa serada de domìnigu at dimustradu comente sa mùsica, s’arte e sa cultura siant unu valore de importu pro sa comunidade, pro ite  a palas de ogna cantzone o de ogna passu de dansa ddoe est carchi cosa chi balit prus de un’aplàusu!

Gràtzia Deledda: su Nobel pro sa Literadura de su 10 de Nadale 1926

Propriu su 10 de nadale 1926, Gràtzia Deledda retziat su Prèmiu Nobel pro sa Literadura, bintrande in s’istòria comente sa prima fèmina italiana a alcansare custu reconnoschimentu de grandesa e comente una de sas boghes prus importantes de sa narrativa italiana de su Noighentos. Nàschida in Nùgoro su 27 de cabudanni 1871, Deledda at dedicadu sa vida sua a contare sa Sardigna, sa terra sua de nàschida, cun su connottu suo, sas
‘ bistas abrias e sas mudas de sa zente sua.

In sos romanzos suos cumparit ì cun fortza su ligàmene intre s’òmine e sa terra, intre su destinu personale e sas règulas morales de una sotziedade a bortas tosta e severa, in ube sas allegrias e sos patimentos s’intritzant in unu contu reale e umanu meda. S’iscritura de Deledda, simple ma cadria, aunit su realismu verista a unaintrospezione psicologica funguda, resessinde a revertire sas mudas locales in istòrias universales.

Òperas comente Elias Portolu, Cannas a su bentu e Sa mama non si alindant a contare sa vida sarda, ma iscoberint temas universales comente sa poberesa, su cunflitu morale, s’amore, sa zustìssia e sa chirca de sa redenzione. Sa giuria de su Nobel at apretziadu in manera particulare custa capatzidade de fàghere universale una realidade gai abbarbada in s’iscrocca, reconnoschinde a Deledda unu talentu capatze de faeddare a su coro de totus sos lettores, addia de su tempus e de su logu.

S’assignadura de su Prèmiu Nobel at rapresentadu non solu unu triunfu personale pro s’iscritora, ma fintzas unu mamentu de braga manna pro sa cultura italiana, in unu tempus in ube sas fèminas fadigaiant ancora a retzire reconnoschimentos internatzionales in su campu de sa literadura.

S’esèmpiu suo at abertu su caminu a sas ingendras benidoras de iscritoras italianas, mustrande chi istòrias arrighinadas in manera funguda in sa terra insoro pòdiant tènnere balore e attumbentzia universale. Ancora oe, Gràtzia Deledda abbarrat unu puntu de relata de sa narrativa italiana de su Noighentos, capatze de contare cun delicadesa e intensidade siat sa Sardigna siat s’ànimu umanu in sa cumplessidade sua.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”