Giovanesa, alligria e ispuntos de riflessione: sunt istados custos is elementos chi ant cuncurtu a fàghere de domìniga 24 de làmpadas una die ispetziale, in ocasione de s’ispetàculu Back to Broadway, presentadu a su pùblicu tortoliesu (e finas de foras) dae s’Acadèmia de Musical George Gershwin, in collaboratzione cun su Comitadu de Sant’Andria.

S’eventu at bidu sa partetzipatzione de is dischentes giovaneddos de s’Acadèmia, cuntentos de fàghere a bìdere s’abilesa issoro, frutu de meses de istùdiu cun insinnantes bonos e bravos comente a sa coreògrafa Patrizia De Cristo e is “vocal coach” Paolo Flumini, Giampriamo Incollu e Beatrice Ubaldi. A acollire is presentes ddoe fiat Massimiliano Melis, Diretore de s’Acadèmia, bregiosu de mustrare is megioramentos chi is giòvanos artistas ant fatu durante s’annu. A presentare is “performances” de is dischentes ddoe fiat su giornalista Francesco Manca chi at acumpangiadu is esibitziones cun bodas e foeddos brullanos chi ant ispassiadu su pùblicu presente in sala.

Is elementos pro sa bona resèssida de s’acontessimentu ddoe fiant totus e is pitzocos ant lòmpidu totu is obietivos disigiados. Sa serada de domìnigu at dimustradu comente sa mùsica, s’arte e sa cultura siant unu valore de importu pro sa comunidade, pro ite  a palas de ogna cantzone o de ogna passu de dansa ddoe est carchi cosa chi balit prus de un’aplàusu!

Carbònia, su Museo de su Carbone: unu viazu in sos tempos de sa memòria de su Sulcis de sas minas.

In su corizone de Carbònia, a intro de sa ‘idditzola de de Serbariu, b’at a dies de oe unu de sos museos pius de importu de sa Sardigna. Est su Museo de su Carbone, chi est dedicadu a s’istoria de sas minas. Est unu logu chi nos contat non solu s’istoria de cussu logu, ma fintzas sa vida de òmines e fèminas chi po annos e annos ant triballiadu in cussas minas.

Serbariu, inube si triballiaiat dae su 1937 a su 1964, fuit comente una funtana de abba semper bundante, inube sa zente si nche catzaiat su sìdiu de su tribàlliu. Est cussu su logu chi at batidu dinare meda a sa zona, ma puru energia manna a totu s’Itàlia. Su carbone de cussas minas, infatis, daiat tribàlliu a sas fàbricas, a sas tzentrales e a sas ferrovias, diveninde motore de modernizatzione industriale de totu sa natzione nostra.

Addaghi ant serradu sas minas, cussos logos pariat chi nos nche los depimus ismentigare, ca pariat chi non b’aperat abbarradu pius nudda. Invetze, b’ant fatu unu prozetu de recùperu e de valorizatzione manna, dande vida noa a totu cussos logos, chi sunt divènnidos unu museo chi, ancora a dies de oe, betat a pare sa memòria istòrica, sa didatica e sa capatzidade de divulgatzione.

Po chie andat a bìere custu museo, b’at paritzos zassos de visitare. B’est sa lampisteria, chi est su logu inube b’at una mostra chi est aberta totu s’annu e chi nos contat s’istòria de su carbone, de sa mina e de sos caragolos suos,ma puru de sa ‘idda de Carbònia, nàschida in su 1938 po retzire sas famìlias de sos triballiantes. Incue b’at unu muntone de làmpanas antigas chi si impreaiant in sas minas, ma b’at fintzas trastes e documentos, filmigheddos de sos tempos de tando fatos a sos triballiantes e puru intervistas fatas addaghi sa mina fuit zai serrada.

B’at puru fotografias meda de una bellesa rara. In custos caragolos e percolos chi nos permitint de atraessare sa mina, si podent bìere totu sos logos chi cada die sos minadores pupulaiant addaghi andaiant a triballiare. In sa sala Argani bi sunt poi totu sas màchinas chi permitiant su tribàlliu a tempos de tando.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22