Pompiare e fotografare sa pedra cun una mirada particulare pro contare sa vida de is crastos: custu est su significadu de su libru de Benito Urgu intituladu  “Facce Toste”. Su traballu est istadu presentadu su primu de làmpadas in is Giardinos Nascar in Santa Maria Navarresa. Caras de giùighes, caras alligras, caras tristas, bidas cun is ogros de Benito Urgu in is pedras antropomòrfas isceberadas e seletzionadas cun sa sensibilidade de su poeta, cun sa comitzidade de su palliatzu e cun sa mìmica de s’atore. Crastos contados cun s’ànima de Benito Urgu: “Apo bidu finas a sa cara mia isculpida in una pedra, ma si nch’est abarrada petzi un’iscuta e posca, apenas est cambiada sa lughe, est iscumparta. Est bellu a bìdere is pitzinnos chi a pustis de àere bidu is fotos, chircant una cara peri in is pedras chi apetigant cando caminant.”

Sa publicatzione de “Facce Toste”, presentadu finas in sa Galleria de Milanu, est pro Benito Urgu s’ùrtimu traballu chi faghet parte de unu percursu artìsticu chi durat dae prus de 55 annos. Percursu chi est incumentzadu cando s’atòre còmicu aristanesu teniat 17 annos ebbia. Dae su tendone de unu tzircu a sa televisione, dae is pratzas de is biddas a is dibatas cun is istudiantes de s’Universidade, su camminu suo est istadu e sighit a èssere prenu de satisfatziones e de bonos resurtados.

A 71 annos Benito Urgu est prontu pro esperièntzias culturales noas, commente s’òpera “Mari e Monti”, unu libru de fotos dedicadu galu a sa pedra (ossidiana), chi at a bessire luego, cun prus de chimbe mìgia iscatos fotogràficos. “Facce Toste”, a pustis de sa presentada in Santa Maria, at a èssere presentadu in is dies imbenientes finas in àteras bìndighi biddas sardas in ue sa pedra at tentu e tenet galu unu importu mannu.

Nugoro tzelebrat Grassia Deledda: sa domo museu chi contat sa vida de s’iscrittora premiu Nobel.

In Nugoro, in su coro de sa Sardigna, bi est sa domo in sa cale est naschida Grassia Deledda, s’unica iscrittora italiana chi at binchidu su premiu Nobel po sa litteradura. Oe, sa domo est divennida unu museu, apparande a sos bisitadores s’opportunidade de si affundare in sa vida e in s’opera di una de sas friguras pius importantes de sa litteradura italiana de su Noighentos.

Sa Domo Museu Grassia Deledda custoit sos oggettos personales, documentos, fottograffias e documentos iscrittos a manu chi permittint de iscoperrere non solu s’iscrittora, ma fintzas sa femina, su cuntestu de sa famiglia e su ligamene fungudu cun sa terra sua. Passizzande intre sas istantzias, est possibile torrare a bivere s’atmosfera de su incumintzu de su Noighentos e alcansare s’ispiratzione chi at ghiadu medas de sas operas suas, dedicadas a sa vida de donzi die, a su connottu e a sas tribulias de sa Sardigna.

Su museu non si allindat a contare sa vida privada de sa Deledda: proponnet fintzas caminos a tema ligados a sos romanzos suos, a s’attividade litteraria sua e a su riconnoschimentu internatzionale de su Premiu Nobel, retzidu in su 1926. Intre apparadas a tempus, abbenimetos culturales e letturas pubbricas, sa Domo Museu si ponet comente logu de addobiu e devuccamentu capatze de accostare sas ingendras novas a sa connoschentzia de s’iscrittura e de s’istoria litteraria sarda.

Bisitare sa Domo Museu Grassia Deledda cheret narrere faghere uni biazu in su tempus e in sa cultura de s’isula, cumprendinde cantu sa Sardigna eppat influentzadu sas operas suas e comente s’iscrittora siat resessida a revertire istorias locales in contos universales, appretziados in tottu su mundu.Su Museu est oe no solu unu donu a sa memoria de GrassiaDeledda, ma puru unu puntu de relata po su turismu culturale e litterariu, chi dat balore a sa ricchesa istorica e artistica de sa tzittade de Nugoro.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22