A pustis de àere ammajadu su pùblicu de su Cafè Literàriu de Àrbatax, Gian Giacomo Pisu lompet cun is chircas suas a Biddamanna Strisàili. Difatis, domìniga 13 de mau, in sa sala de is cunferèntzias de s’Hotel Orlando (in su Boscu de Santa Bàrbara), su presidente de s’Acadèmia de is Nuraghes at a acumpangiare a is presentes in unu biàgiu in su mundu de is sìmbulos e de s’esoterismu, a s’iscuberta de is segretos meledosos e trasseris de su pòpulu sardu antigu. S’at a allegare de sa flota Shardana (is sardos fiant unu pòpulu de navigadores?), de ritos arcàicos ligados a su cultu de s’abba, de is connoschèntzias astronòmicas de is antepassados nostros e massimamente de su linguàgiu universale. Custu, segundu Pisu, diat a dèpere èssere tentu in grandu cunsideru finas oe: difatis nos diat a agiudare a torrare a pigare cuntatu cun s’identidade nostra e a donare su valore chi mèritat a s’eredidade chi nos ant lassadu is antigos. De importu mannu at a èssere su cunfrontu tra su shamanèsimu e s’esoterismu de is sardos cun cussos de s’Oriente Estremu. Difatis, paris a Gian Giacomo Pisu, b’at a èssere peri Jo Azer, fisioterapista ayurvedicu e famadu shamanu e asceta orientale. Sa cunferèntzia est aberta a chie si siat dae is 18.00. Non mancades: at a èssere unu domìnigu aciseri e prenu de contenutos de valore.

Masua, dae sa miniera a su mare: una bidda intre istòria e natura in Sardigna

Masua, ex localidade minerària oe connota pro sas bellesas balneares suas, est a 95 metros subra su livellu de su mare e est fratzione de su comune de Iglèsias, in sa provìntzia de su Sulcis-Iglesiente, in sa sub-regione de su Sulcis-Iglesiente.

Sa fratzione est distante prus o mancu 13 km dae su tzentru de Iglèsias. Custa biddighedda s’acredat a su mare lìmpidu de sa Costa de su Sulcis, dominada dae su faraglione Pan di Zucchero, una formatzione de granitu arta prus de 120 metros chi si àrtziat maestosa a cara a s’ispiàgia. Custa istrutura imponente est diventada su sìmbulu de sa localidade e una meta de non pèrdere pro sos apassionados de fotografia, escursionismu e arrampicada.

Masua cunservat fintzas un’istòria minerària de importu. Sas minieras de prumu e zingu chi unu tempus animaiant sa vida de sa bidda ant lassadu orminas profundas in s’identidade culturale de su territòriu. In su 1882, Gabriele D’Annunzio aiat visitadu sa miniera, incarrigadu de iscrìere un’artìculu pro una rivista. In su resocontu suo, aiat descritu sa cunditzione difìtzile de sos minadores, bortas meda denutridos e custrintos a ritmos de traballu massacrantes, sena trascurare una descritzione atenta de su paisàgiu a inghìriu, chi giai assora faghiat ispantu pro sa bellesa sua agreste.

Oe Masua est una meta balneare famada pro chie chircat unu chigione autènticu de sa Sardigna, a tesu dae su turismu de massa. Sas insenaduras piticas dant s’ocasione pro nadare, fàghere snorkeling o pro si godire su sole e sa trancuillidade. Sos caminos panoràmicos chi cullegant sa bidda a sas minieras antigas, permitint de unire a sa bellesa de su mare s’iscoberta de s’istòria e de sa natura a inghìriu. In sos ùrtimos annos, Masua at comintzadu a isvilupare unu turismu sustenìbile, valorizende s’ambiente e sas traditziones locales. Escursiones guidadas, percursos naturalìsticos e initziativas culturales permitint de vìvere s’essèntzia de su logu sena de nde isnaturare s’identidade.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”