Unu grupu chi est nàschidu dae un’amigàntzia e dae una passione comuna pro sa mùsica in generale e pro s’isperimentatzione in particulare.  Semus alleghende de is Outcube, band tortoliesa lòmpida oe a su segundu discu produidu dae s’eticheta  “This is core” e intituladu “Anima Liquida”. Su grupu est formadu dae Mauro Aragoni (boghe, percussiones, tastieras, testos), Giuseppe Rigogliuso (chiterra e testos), Elias Porcu (bateria), Salvatore Scattu (bassu) e Emilio Hiernaux (chiterra). Andamus a fàghere una bella chistionada cun su frontman de su grupu.

Mauro, conta∙nos de bois chimbe.

Connosco a Giuseppe dae cando tiraìamus petzi 70 cm. Fatzo mùsica cun issu dae cando tenìamus 11 annos! E is àteros ddos apo connòschidos in is iscolas superiores. Semus unidos che frades!

Ite mùsica iscurtades?

Iscurtamus gèneres diferentes, ognunu de nois tenet is preferèntzias suas. Ddoe est chie iscurtat su death metal, chie su punk, chie su rap, chie sa mùsica eletrònica e gosi sighende. A sa fine non nos si ponimus mai làcanas e iscurtamus totu su chi nos agradat. Comente naro a s’ispissu, sa mùsica est totu bella cando est fata cun su coro!

Cales sunt is artistas chi bos ant influentzadu musicalmente?

Nois non si riferimus a una band ebbia, ma potzo nàrrere chi fortzis, sena nos nde agatare, nos ispiramus meda a is Incubus, a is Litfiba, a is A perfect circle, a is Metallica, a is Nirvana, a is Pink Floyd, a is Timoria, a is Korn, a is Tool, a is Deftones e a is Prodigy.

Comente ddu dias a descrìere su primu discu bostru?

Pro fàghere su primu discu nche amus postu medas annos e creo chi prus de un’album est una compilation, est a nàrrere una regorta de cantzones fatas in perìodos diversos. Est vàriu e unu pagu “psichedèlicu” e cuntenet branos siat in inglesu, siat in italianu.

Allegamus immoe de s’ùrtimu traballu bostru.

S’album nou est pròpiu cussu chi bolìamus: unu traballu melòdicu, romànticu, paranòicu, chi si podet iscurtare cun praghere e bene cuncordadu. Un’album chi tenet unu sentidu e unu caràtere suo, prus che totu pro ite totu is petzos sunt in italianu.

 Ite nde pensades de s’iscena musicale sarda?

S’iscena musicale sarda est interessante meda ma a dolumannu pagu connòschida. Su de bìvere in un’ìsola fortzis non nos agiudat meda. Is grupos milanesos chi cherent aparitzare unu tout afitant unu Fiorinu, pigant e movent. A nois imbetzes nos andat male a nos ispostare pro more de is ispesas. Connosco una meca de band de valore de ogna genia e de paritzas biddas, comente a is Solid Vision, a is Bavarja o a is prus famados Sikitikis. Duncas, in s’ìsula nostra ddoe sunt medas band de grandu mèritu e de balia.

Tenides in programma carchi cuntzertu?

Eja, semus traballende pro fàghere unos cuntzertos ma galu no amus fissadu is datas. Amus a presentare sena duda unu cuntzertu mannu in Tortolì custa istade. Pro is àteras tapas, pro s’ora  est mègius a no nàrrere nudda…

Progetos pro su tempus benidore?

Luego amus a traballare in pitzu de is sìngulos e subra de is video chi amus a lantzare. Semus difatis averiguende unas iscenegiaturas diversas. Su progetu est cussu de non nos firmare mai e de sighire a andare a in antis faghende semper mùsica bella e bona.

Luego, in esclusiva, su vìdeo nou de is Outcube, sa ballada acùstica intitulada “Non può durare per sempre”. Bona iscurtu a totus!

Su bistire de sos Mamutzones: identidade e misteriu de sa Barbàgia

Su bistire de sos Mamutzones est unu de sos sìmbulos prus antigos e reconnoschìbiles de sa Sardigna de su connottu, unu bistire chi arregat seculos de istòria, ritos e signifficu. Ligadu a su carrasegare de Mamujada, in su coro de sa Barbàgia, est una de sas espressiones prus cadrias e misteriosas de sa cultura sarda.

Su bistire est fattu de pedde de berbeghe niedda, caratza de linna iscura e sonàzzos ghettados in sas palas. D’onzi elementu tenet unu balore simbòlicu pretzisu: sa pedde ammentat su ligàmene cun sa natura e su mundu pastorale, sa caratza mustrat sa cara àrcaica de s’òmine chi si trasformat in ispìritu, mentres chi sos sonàzzos batent, cun su ritmu fundudu insoro, una boghe antiga chi sonat in sos carruzzos de sa bidda.

Su pesu de su costumene podet passare sos 30 kilos, pro neghe de sos sonàzzos mannos de brunzu fìssados in d’una istrutura de coriu. Si lu pònnere recherret fortza fisica, ma fintzas cuntzentratzione e rispetu pro su connottu. Su movimentu de sos Mamutzones est lentu e cadentzadu, acumpanzadu dae sos Issohadores, friguras bestidas de biancu e ruju chi los ghìant e los inghìriant in sa protzessione.

S’orìgine de custa mascara est cuada dae su misteriu. Carchi istudiosu dda ligat a ritos de fertilitade o de passàgiu intre sas istajones, àteros a tzerimònias de amparu e purificatzione. In donzi casu, su bistire de sos Mamutzones sighit a rapresentare una forma de memòria coletiva, unu connottu bivu chi aunid sa comunidade e affaschinat bisitadores dae totu su mundu.

Oe su bistire est custòidu e tramandadu cun orgòlliu, sìmbulu de identidade, resistèntzia e apartenèntzia. Si lu pònnere no est unu gestu folclorìsticu simple, ma un’atu de continuitade cun su tempus coladu, una manera pro ammentare chi sa Sardigna prus autèntica bivet ancora, in su sonu de sos sonàzzos e in su passu lentu de sos Mamutzones in soro.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”