Unu grupu chi est nàschidu dae un’amigàntzia e dae una passione comuna pro sa mùsica in generale e pro s’isperimentatzione in particulare.  Semus alleghende de is Outcube, band tortoliesa lòmpida oe a su segundu discu produidu dae s’eticheta  “This is core” e intituladu “Anima Liquida”. Su grupu est formadu dae Mauro Aragoni (boghe, percussiones, tastieras, testos), Giuseppe Rigogliuso (chiterra e testos), Elias Porcu (bateria), Salvatore Scattu (bassu) e Emilio Hiernaux (chiterra). Andamus a fàghere una bella chistionada cun su frontman de su grupu.

Mauro, conta∙nos de bois chimbe.

Connosco a Giuseppe dae cando tiraìamus petzi 70 cm. Fatzo mùsica cun issu dae cando tenìamus 11 annos! E is àteros ddos apo connòschidos in is iscolas superiores. Semus unidos che frades!

Ite mùsica iscurtades?

Iscurtamus gèneres diferentes, ognunu de nois tenet is preferèntzias suas. Ddoe est chie iscurtat su death metal, chie su punk, chie su rap, chie sa mùsica eletrònica e gosi sighende. A sa fine non nos si ponimus mai làcanas e iscurtamus totu su chi nos agradat. Comente naro a s’ispissu, sa mùsica est totu bella cando est fata cun su coro!

Cales sunt is artistas chi bos ant influentzadu musicalmente?

Nois non si riferimus a una band ebbia, ma potzo nàrrere chi fortzis, sena nos nde agatare, nos ispiramus meda a is Incubus, a is Litfiba, a is A perfect circle, a is Metallica, a is Nirvana, a is Pink Floyd, a is Timoria, a is Korn, a is Tool, a is Deftones e a is Prodigy.

Comente ddu dias a descrìere su primu discu bostru?

Pro fàghere su primu discu nche amus postu medas annos e creo chi prus de un’album est una compilation, est a nàrrere una regorta de cantzones fatas in perìodos diversos. Est vàriu e unu pagu “psichedèlicu” e cuntenet branos siat in inglesu, siat in italianu.

Allegamus immoe de s’ùrtimu traballu bostru.

S’album nou est pròpiu cussu chi bolìamus: unu traballu melòdicu, romànticu, paranòicu, chi si podet iscurtare cun praghere e bene cuncordadu. Un’album chi tenet unu sentidu e unu caràtere suo, prus che totu pro ite totu is petzos sunt in italianu.

 Ite nde pensades de s’iscena musicale sarda?

S’iscena musicale sarda est interessante meda ma a dolumannu pagu connòschida. Su de bìvere in un’ìsola fortzis non nos agiudat meda. Is grupos milanesos chi cherent aparitzare unu tout afitant unu Fiorinu, pigant e movent. A nois imbetzes nos andat male a nos ispostare pro more de is ispesas. Connosco una meca de band de valore de ogna genia e de paritzas biddas, comente a is Solid Vision, a is Bavarja o a is prus famados Sikitikis. Duncas, in s’ìsula nostra ddoe sunt medas band de grandu mèritu e de balia.

Tenides in programma carchi cuntzertu?

Eja, semus traballende pro fàghere unos cuntzertos ma galu no amus fissadu is datas. Amus a presentare sena duda unu cuntzertu mannu in Tortolì custa istade. Pro is àteras tapas, pro s’ora  est mègius a no nàrrere nudda…

Progetos pro su tempus benidore?

Luego amus a traballare in pitzu de is sìngulos e subra de is video chi amus a lantzare. Semus difatis averiguende unas iscenegiaturas diversas. Su progetu est cussu de non nos firmare mai e de sighire a andare a in antis faghende semper mùsica bella e bona.

Luego, in esclusiva, su vìdeo nou de is Outcube, sa ballada acùstica intitulada “Non può durare per sempre”. Bona iscurtu a totus!

Carbònia, su Museo de su Carbone: unu viazu in sos tempos de sa memòria de su Sulcis de sas minas.

In su corizone de Carbònia, a intro de sa ‘idditzola de de Serbariu, b’at a dies de oe unu de sos museos pius de importu de sa Sardigna. Est su Museo de su Carbone, chi est dedicadu a s’istoria de sas minas. Est unu logu chi nos contat non solu s’istoria de cussu logu, ma fintzas sa vida de òmines e fèminas chi po annos e annos ant triballiadu in cussas minas.

Serbariu, inube si triballiaiat dae su 1937 a su 1964, fuit comente una funtana de abba semper bundante, inube sa zente si nche catzaiat su sìdiu de su tribàlliu. Est cussu su logu chi at batidu dinare meda a sa zona, ma puru energia manna a totu s’Itàlia. Su carbone de cussas minas, infatis, daiat tribàlliu a sas fàbricas, a sas tzentrales e a sas ferrovias, diveninde motore de modernizatzione industriale de totu sa natzione nostra.

Addaghi ant serradu sas minas, cussos logos pariat chi nos nche los depimus ismentigare, ca pariat chi non b’aperat abbarradu pius nudda. Invetze, b’ant fatu unu prozetu de recùperu e de valorizatzione manna, dande vida noa a totu cussos logos, chi sunt divènnidos unu museo chi, ancora a dies de oe, betat a pare sa memòria istòrica, sa didatica e sa capatzidade de divulgatzione.

Po chie andat a bìere custu museo, b’at paritzos zassos de visitare. B’est sa lampisteria, chi est su logu inube b’at una mostra chi est aberta totu s’annu e chi nos contat s’istòria de su carbone, de sa mina e de sos caragolos suos,ma puru de sa ‘idda de Carbònia, nàschida in su 1938 po retzire sas famìlias de sos triballiantes. Incue b’at unu muntone de làmpanas antigas chi si impreaiant in sas minas, ma b’at fintzas trastes e documentos, filmigheddos de sos tempos de tando fatos a sos triballiantes e puru intervistas fatas addaghi sa mina fuit zai serrada.

B’at puru fotografias meda de una bellesa rara. In custos caragolos e percolos chi nos permitint de atraessare sa mina, si podent bìere totu sos logos chi cada die sos minadores pupulaiant addaghi andaiant a triballiare. In sa sala Argani bi sunt poi totu sas màchinas chi permitiant su tribàlliu a tempos de tando.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22