Sàbadu 17 de su mese de idas, in su Museu Tzìvicu de Lanusè, est istada inchingiada sa mustra personale de Francesco Spatara intitulada “Fèminas e Lupos” (Donne e Lupi). S’artista de orìgine calabresa ma dae meda in Ogiastra, a pustis de unu perìodu mannu de meledu e de mudìmene at selladu de rèndere pùblicas is òperas fatas in is ùrtimos annos de atividade. S’espositzione de is cuadros suos s’artìculat in is tres pianos de su Museu Tzìvicu de Lanusè e presentat a su pùblicu prus a mancu una setantina de òperas, espostas a manera sàbia, prenas de significadu e de sentidos cuntrastantes. Sa mustra si podet visitare finas a su 30 de ghennàrgiu 2012. Ambos duos faghent parte de unu progetu culturale chèrfiu dae B&BArt Museu de Arte cuntemporànea chi “promotzionat e imbestit in s’arte contemporànea, donende a is artistas pagu famados de fàghere connòschere su percursu artìsticu issoro”.

Su Diretore artìsticu e curadore de sa mustra e de su catàlogu est una fèmina ispetziale meda: Bianca Laura Petretto, giornalista e esperta de arte moderna, contemporànea e orientale. Alleghende de is òperas de Francesco Spatara at naradu chi in intro de issas si ddoe podet agatare “una tristura marcada, unu dolore allupadu, unu disìgiu acuadu, una passione negada, chi prenent is immàgines mannas e is fèminas amarguradas, mudas, discapassas de donare boghe a is carenas issoro chi si mustrant comente cuintas dae pompiare. Is cuadros de Spatara afigurant imàgines chi sunt fatas pro contare istòrias fitianas acuadas de ogni die, pro iscobèrrere su valore de unu sinnu cun is ogros ispantados de chie colat pompiede“. A s’inchìngiu de sàbadu (ue ant presentziadu Spatara e sa curadora de sa mustra) ant leadu parte curiosos, amantiosos de arte e finas persones de contu de s’iscena culturale de s’Ogiastra. Su brègiu de totus is presentes fiat nòdidu. Francesco Spatara at bìnchidu una iscumissa giocada cun isse etotu e sun s’arte!

“Inube sa rocca relatat: unu biazu intre sas roccas istuvadas de saSardigna.

In Sardigna esistint paritzas e chi suprint istatuas naturales, connoschidas cun su nomene de roccas istuvadas. Si tratta de “roccas chi faeddant”, autenticas, assempiatas in milli e milli annos dae su bentu, dae s’abba e dae su tempus chi ant revertidu sa pedra in d’una opera de arte. In  su tribagliu lentu de sa natura, custas roccas ant leadu frommas divressas meda chi dant emossione: animales friguras umanas, creaduras fantasiosas, fintzas domos immaginarias.

Su risurtadu est una bista prena de pedras bivas, chi parent contare istorias antigas, suspesas intre istorias e realidade. Calicuna de custas roccas istuvadas est divennida una bera e propia cona de sas iscroccas chi las cuberrant. In Orune, po esempiu, accanta a su nuraghe chi tenet su mattessi nomene, s’istantariat “Sa Monza”, sa monza de pedra, frigura muda  prena de misteriu chi bardat sa bista laccanarza. In Palau, imbetzes, dominat s’iscena sa tzelebre Rocca de s’Ursu, gai particulare chi l’at tzitada fintzas Omero in s’Odissea, commente puntu de relata po sos marineris chi andaiant in su mare Mediterraneu.

In Arzachena, in mesu de sas coronzas de granitu de sa Gaddura, si acciappat “S’Antunna”, una rocca istuvada chi copiat in manera perfetta sa sagama de un’antunna de pedra manna meda. In Santu Diadoru, in sa costa nord-orientale, sa famada “Tostoine”- a dolu mannu abbuttinada in su 1993 dae un’attu intzivile- sighit a muttire bisitadores accisados dae sa fortza creativa de sa natura. Ancora pius a oriente, in sa zura de Casteddu Sardu, sa carrela s’innojat accanta a sa forte “Rocca de s’Elefante”, unu colossu de perda molina colore ruju chi parte chi si frimmet a si pasare in camminu.

E non si podent ismentigare sas isulas de Sa Madalena, inube su bentu e su sale ant isculpidu una rocca chi assimizat in manera chi non si podet creere a unu pruppu: una creadura marina chi paret bessire a pizu dae sa terra mattessi po saludare sos biazadores.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22