Site icon www.vistanet.it

Elizabeth Rijo, casteddaja noa chi at fatu unu percursu fatu de istùdiu, impinnu e determinatzione

A pustis de unu biàgiu longu meda a beru, a pustis de is dificultades acapiadas a s’imparu de sa limba, Elizabet est resèssida a portare a crompimentu is punnas suas. Immoe, gràtzias a su determinu suo, est regollende is frutos de custu impinnu. Elizabeth Rijo, tenet 48 annos e est in Itàlia dae 20 annos e prus. Benit dae sa  Repùblica Dominicana. At lassadu s’ìsula sua suo pro amore, e pròpiu custu amore dd’at fata lòmpere in su paisu nostru acanta at cumentzadu una vida noa.

Dae su babbu maistru de muru at pigadu sa fortza e su determinu de portare a crompimentu is progetos suos, totu calidades chi chircat de imparare a is duos fìgios. In su 2007 s’est laureada in Ingegneria in s’Universidade de Casteddu, cosa non fàtzile pro una fèmina istràngia chi at dèvidu giumpare s’otzèanu e in prus imparare una limba e una cultura diferente. “M’ammento chi is primas bias aiat medas problemas a sighire is letziones, sende chi non connoschia s’italianu. Est una limba chi s’assimbìgiat a s’ispagnolu, ma no est sa matessi cosa. Duncas, mi so dèvida isconchiare meda pro dda imparare, e a sa coa nche dd’apo fata”.

Gràtzias a sa fortza sua, duncas Elizabeth est resèssida a si laureare in ingegneria e a agatare deretu traballu in Sardigna etotu, acanta est portende a in antis medas progetos. Mancari gasi issa, cando calicunu ddi narat chi est una casteddaja, rispondet:  “M’intendo prus tzitadina de su mundu. Creo chi sa Sardigna siat una de is medas tapas de sa vida mia. Mi diat pràghere andare a bìvere in àteras terras, mancari in Àfrica”.

Ma in Sardigna Elizabeth at postu fintzas unu pagu de righinas, difatis est intrada a fàghere parte de unu progetu de grandu valore e impinnu sotziale pro tèndere sa manu a chie nde tente bisòngiu. Semus alleghende de s’assòtziu de su cale Elizabeth faghet parte, “La rosa roja”, assotziatzione acanta dae annos si furriant  medas migrantes chi sunt arribbados a s’ìsula nostra dae tesu. “In Itàlia forsis sa cultura de s’acasàgiu no est forte meda. – at naradu ischieta Elisabeth – In su paisu nostru semus prus abituados a agiudare a chie tenet netzessidade, fintzas a chie non si connoschet. Non bastat a fàghere arribbare is istràngios e si nde ismentigare de issos. Est pretzisu a istantargiare fintzas progetos de integratzione. Pro more chi tra is pòpulos bi siat armonia, ma fintzas tra sa gente,  est importante su respetu,  su diàlogu e a s’abertura cara a àteras realidades”.

 

 “Progetto finanziato con l’Avviso Pubblico IMPRENTAS annualità 2021-2022”

 

Exit mobile version