Loceri sighit a puntare in su territòriu suo e mestamente subra is risorsas paesagìsticas e ambientale, bidas non solu segundu unu puntu de annotu turìsticu, ma peri comente un’istrumentu mannu de amparu e de valorizatzione de sa cultura de su logu. A pustis de s’itineràriu toponomàsticu, chi partende dae sa partza printzipale de sa bidda leat is bisitadores fatu de unu percursu prenu de microtopònimos rapresentativos de is logos prus bellos de su territòriu loceresu, s’amministratzione comunale tenet giai un’àtera punna: sa carta toponomàstica digitale. Su progetu, finantziadu cun is fundos provintziales de sa lege regionale n. 26 de su 1997, prevedit s’ischedaduda e sa regorta de is nùmenes de su sartu de sa bidda, bogados a campu dae is follos catastales antigos allogados in is archìvios de sa Comuna e sa trascritzione issoro segundu s’allega loceresa. Totu is topònimos ant a èssere averiguados e controllados gràtzias a s’agiudu de is betzos de sa bidda e ant a èssere iscritos finas segundu is règulas fonològicas internatzionales, a manera chi peri chie non cumprendet su sardu ddos potzat lèghere sena peruna dificultade. S’initziativa tenet s’iscopu de amparare unu patrimòniu de informatziones e de connoscèntzias trasmitidas oralmente chi arriscat de èssere pèrdidu pro semper cun sa morte de is prus betzos de sa bidda chi sunt is possessores autènticos de sa connoschèntzia de su pòpulu. Una borta acabadu, su traballu at a èssere postu in lìnea in su situ ufitziale de sa Comuna de Loceri a manera chi totus ddu potzant bìere e consultare gratuitamente.