Sa Brigada Tattari torrat a domo: concruida sa faina in Libanu.

Pustis de meses de tribagliu cadriu, sacrifitzios e dedissione, sa Brigada Tattari si est preparada a torrare in s’amada Sardigna sua. Si est concruida in manera uffitziale su 1° de frearzu sa faina Unifil, chi at bidu interpretes sos sordados tattarinos, impignados in d’unu de sos iscenarios internatzionales pius cumplicados e deligados de sos urtimos tempos.

Sunt bistados 1.120 sos militares chi ant partetzipadu, omines e feminas cumandados dae su generale Istevene Messina, chi at ghiadu cun frimmesa e determinu sas operassiones in d’unu logu istabbile po sa politica cumplicada, sinzadu dae tesones chi creschiant donzi die cun arriscos tottora. Sa faina est bistada fatta in s’istadu de su Oriente mesanu, cun su compidu de dare su contribbudu a mantennere sa paghe e sa sicuresa in sa regione, unu logu giai fraccadinu e chi fit divennidu meda pius istabbile po more de s’accreschimentu de sa violentzia chi che at trabentadu su Libanu in sos urtimos meses. Sa ghirada de sos Tattarinos at essere a pagu a pagu.

Sa faina appena concruida no est bistada briva de difficultades, cun accadessimentos chi ant postu sos militares italianos daenanti a proas tostas meda, evidentziande sos arriscos ligados a operassiones de paghe in logoso chi sunt istabbiles meda. Unu de sos momentos pius criticos est bistadu su 10 passadu de Santu Aini, cando sas troppas de Israele ant isparadu contra tres bases Unifil. In mesu de custas, sa base de Nagoura, inue bi fint sordados de sa Brigada Tattari, chi est bistada corpada, poninde in perigulu sa sicuresa de su personale.

Un’atteru abbenimentu de tesone manna bi est bistadu dae su 19 a su 22 de Sant’Andria, cando sa base de Shama, un’attera base de sa faina Unifil, est bistada attaccada. In su mentres de custos abbenimentos, battoro sordados de sa Brigada Tattari sunt addurados fertos. Po fortuna, sos dannos non sunt bistados graes, ma s’abbenimentu at evidentziadu sa periculosidade de sas operassiones in d’unu logu inube sa tesone est semper arta e sos arriscos sunt semper in daesegus de su cantone.

Mancari bi siant bistadas difficultades e momentos de perigulu, sa faina Unifil est bistada unu contribbudu importante meda de s’Italia po su protzessu de paghe e po sa firmesa de su Libanu. Sos sordados tattarinos, cun proffessionalidade, corazu e ispiritu de sacrifitziu, ant fattu unu tribagliu chi cheret incomiadu, mustrande cun onore s’Italia in d’unu cuntestu cumplicadu meda.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22

Sardigna e Corsica: duas ìsulas sorres unidas dae s’istòria, sa natura e s’identidade

Divididas dae solu dòighi chilòmetros de mare, Sardigna e Corsica cumpartzint meda de prus de una parte de Mediterràneu. Custas duas ìsulas mannas , una italiana e s’àtera frantzesa, sunt ligadas dae raighinas antigas, paesàgios chi si assimizant e una identidade culturale forte chi affundat sas orìgines suas in unu passadu cumune.

In su cursu de sos sèculos, Sardigna e Corsica ant cumpartzidu eventos polìticos e dominatziones chi si assimizaiant. Ambas duas fiant bistadas
populadas dae nuràgicos e torreanos – tziviltades megalìticas chi ant fraigadu turres de pedra cun funtziones de defensa e de credu – e chi pustis ant connotu sa presentzia de sos Fenìtzios, de sos Romanos e de sos Pisanos.

Dae su puntu paesagìsticu, sas duas ìsulas s’assimìzant in manera ispantosa. Ambas duas oferint montes agrestes, costeras taghientes, buscos de elighes e suerzu, playas biancas e unu mare cristallinu. Sas Buccas de Bonifàtziu, bratzu de mare istrintu chi ddas dividit, est una de sas zuras marinas prus faschinosas e bentosas de su Mediterràneu, riccas de biodiversidade e amparada dae riservas naturales in ambas duas costeras.

Fintzas in sa cultura, sas affinitades sunt importantes. Sas duas ìsulas mantènent traditziones linguìsticas e populares fortes: su corsu e su sardu apartènent a sa matessi famìllia linguìstica romàntzia e presentant assimigliantzias in sa fònetica e su lessicu sorprendentes . Sa mùsica populare e sos cantos polifònicos testimònziant custu lìgamine, gai comente sas festas religiosas, sos costùmenes traditzionales e s’artesanadu, in ue su lignu, sa suerzu e sos tessidos sunt protagonistas cumunes.

Sos sardos e sos còrsos cumpartzint fintzas una trassa carateriale chi si reconoschet: orgòlliu, atzàpu a sa terra propria e ispìritu indipendente. Ambas duas populatziones tenent una istòria de resistèntzia culturale e de defensa longa de s’autonomia insoro, medas bortas in cuntierra cun sas autoridades tzentrales.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”