Site icon www.vistanet.it

S’ùnica Catedrale sarda dedicada a Santa Chiara de Assisi

Pesada intre su 1284 e su 1288, durante sa segnoria de Ugolino de sa Gherardesca Conte de Donoratico, in su 1503 at leadu su ruolu de catedrale, e galu oe s’ùnica in Sardigna dedicada a sa Santa de Assisi. Su chi abarrat de s’edifìtziu originàriu rapresentat una testimonia de sa transitzione dae su romànicu a su gòticu in crae isulana. Sa fatzada est acostagiada dae unu campanile a canna cuadrada chi in sa tzella campanària  portat bator brunzos de is sos cales, su prus antigu – òpera de Andrea Pisano — est de su 1327.

S’internu, chi a subidu medas modìficas  dae su sèculu XVI, portat una pranta a rughe latina cun navada ùnica e capellas laterales. Sos arcos a sestu agudu partzint s’àula in bator campadas cobertas dae bias bòvidas a istella.

Custas fiant bènnidas postas in òpera in sos annos intre su 1576 e su 1588 e sunt importantes meda pro sas rafiguratziones issoro chi rimandant a sa sensibilidade artìstica e religiosa chi at caraterizadu sa sotziedade tzitadina in època ispagnola. Sa gemma tzentrale de sa prima bòvida giughet su crutzifissu isculpidu, sa de sa segunda campada un’iscena de su martìriu de Santu Antiogu (Patronu de sa Diòtzesi). Sa de tres bòvidas tenet a su tzentru sa figura a totu tundu de Santu Antiogu in pregadoria. Sa bòvida presbiteriale presentat a su tzentru su Cristu in sas bestes de Giùighe a sa fine de sos tempos, mentras in sas gemmas o craes minores sunt rafigurados de pare a pare Santa Crara, Santu Sebastianu, ancora Sant’Antiogu e Santu Giuanne Evangelista.

In sos muros de sa navada dae su sèculu XV fiant istadas abertas duas capellas pro ogna ladus. Sa prima a dereta dedicada a santu Nigola acollit s’istàtua de su pìscamu de Mira de fatura de su Seschentos. Subra de s’àtera banda sa prima capella, giai dedicada a su Santìssimu Sacramentu, acasàgiat un’altare chi in su nitzu suo allògiat s’istàtua de Vèrgine de su Rosàriu.

Sa navada atuale de manca imbetzes est su resurtadu de s’ingrandimentu de una pitica capella de su Chimbighentos dedicada a Sant’Antiogu; capella chi, dae su 1656, fiat istada ismanniada e imbellida, ma chi fiat istada urtimada petzi in su 1680 e est a nàrrere cando s’architetu lìgure Domenico Spotorno aiat fraigadu su corpus cupoladu. In su 1683, su Capìtulu de sa Catedrale, aiat cummissionadu, pro custa capella, a s’iscultore de orìgine sitziliana Onofrio Damatto su fàbricu de s’altare in istucu e màrmaru. Custu manufatu fiat istadu remplasadu dae s’altare mannu realizadu in linna de tzinnèberu isculpidu chi, comintzadu in su 1712, fiat istadu urtimadu in su 1718 e chi galu oe dòminat cun sa mannesa sua.

 

 “Progetto finanziato con l’Avviso Pubblico IMPRENTAS annualità 2021-2022”

Exit mobile version