Giuseppina Nicòli, naschet in Casatisma (Pavia) su 18 de santandria 1863, fiat sa de chimbe de deghe fìgios. Sa sua fiat una famìlia chi istiat bene. A pitzinna sa morte de su frade prus mannu de issa de un’annu, dda corpit meda. Su dolore, l’acùrtziat a su Crocifissu e faghet crèschere in issa su disìgiu de si cunsagrare a Deus. Su babbu ispirituale la faghet apresiare a su Carisma de San Vincenzo de’ Paoli, e issa pedit de intrare a fàghere parte de sas Fìgias de sa Caridade.
Sos superiores la mandant a Sardigna. Arribbat a Casteddu su primu ghennàrgiu de su 1885. At in pessu lòmpidu 21 annos; a su Cunservatòriu de sa Providèntzia l’acollint a bratzos abertos. Si distinghet pro su particulare talentu educativu chi l’agiuat a isvilupare su sentidu missionàriu suo genuinu. Est portada pro s’insegnamentu e divenit amiga de is pitzinneddos pòveros de su bighinadu Castello. Pro issos otenet de abèrrere un’iscola serale, sa domìniga faghet su catechismu e los faghet intrare in s’assòtziu de is “Luigini”. A 36 annos est numenada suor servente (superiora) in s’Orfanotròfiu de Tàtari. Inoghe, nointames totu sas dificultades, si faghet meda amare e istimare. Cun issa sas iscolas de s’Orfanotròfiu aumentant sas setziones, aberit sas iscolas de catechismu pro pipios, pitzocos, giòvanas serbidoras e un’iscola de religione pro sas istudiantes de sas classes sennoriles. Fundat e dirighet s’Assòtziu de sas Fìgias de Maria, ànimat sas Damas de Caridade, introduit sas Mòngias in càrtzere.
Su nùmene de Suor Nicòli est prus che totus ligadu a “is Piciocus de Crobi”, pitzocheddos meda connotos in Casteddu pro more de sa “sa còrbula” (sa cofa), cun sa cale si balàngiant de tantu bìvere. Suor Nicòli s’acùrtziat custos pitzocos cun sa matessi delicadesa de una bona mama. Los conchistat, los torrat a batijare cun su nùmene de “Marianelli” (monelli de Maria), li simparat a lèghere e a iscrìere, los ghiat a esertzitare una professione, los aprèsiat a sa fide e a sa vida sotziale. S’ùrtimu annu de sa vida sua, su 1924, benit acusada de una cosa chi no aiat fatu e sa no anche acabbat in totus sos giornales de sa tzitade. Issa e sas sorres atzetant “sa proa” cun mudìmene, fintzas a cando su Presidente de s’Amministratzione atetat de àere isballiadu e reconnòschet s’errore. In su letu de morte suor Giuseppina lu perdonat e issu s’inchinat e basat su lentzolu de suor Nicòli oramai mori mori.
“Progetto finanziato con l’Avviso Pubblico IMPRENTAS annualità 2021-2022”