Site icon www.vistanet.it

Su libru “Madre ombra” de Matteo Porru est istadu traduidu in su limbàgiu pro is non bidentes

Su libru “Madre ombra” de Matteo Porru est istadu traduidu in su limbàgiu pro sos non bidentes. A l’annuntziare est sa domo editora La Zattera chi at donadu sa nou a unas cantas oras dae sa presentada de su libru a s’Istitutu de sos Tzurpos de sa Sardigna “Maurizio Falqui” de Casteddu.

Su romanzu “Madre ombra” de Matteo Porru at a èssere traduidu in sa limba Braille, su limbàgiu impreadu pro sos non bidentes e pro sos ipovedenti. Est istada sa domo editora La Zattera a dare custa bella noa pagu prima de sa presentada de su libru a s’Istitutu de sos Tzurpos de sa Sardigna “Maurizio Falqui” de Casteddu. “La Zattera balla pro s’ùrtima bia cun Matteo – cummentat s’editore Cocco -, a pustis de unu longu cursu paris”.

“Una noa bella meda –at cummentadu Matteo Porru -, chi concruit unu percursu comintzadu bator annos a oe cun s’obietivu de rèndere sos romanzos atzessìbiles pro totus, fintzas pro sos chi non bident. Cun ‘Madre ombra’, posca, chi est unu romanzu chi indagat sa tzurpia, su chircu s’est serradu in sa manera mègiu. Unu ringratziamentu ispetziale andat a Alessandro Cocco e a Margherita Orgiana, chi sunt istados sos chi m’ant donadu coddu pro totu custu tempus”.

“Madre ombra” contat s’istòria de Lara Diotallevi, una pitzoca tzurpa chi andat a s’iscoberta de su mundu. Su romanzu, essidu in su mese de làmpadas de tres annos a oe, at conchistadu in modu ispantosu sa crìtica e pùblicu, otenende medas e medas reconnoschimentos a livellu regionale e natzionale. Franco Manzoni, in su giornale Corriere della Sera, l’at definidu “una anàlisi aguda de  chie sufrit”.

“Madre umbra” (Edizioni La Zattera, 2019) est sa de tres òperas de Matteo Porru, finalista a su prèmiu Campiello Giòvanos.

S’istòria, ambientada in sa Venètzia de sos annos ’50 e ’70, allegat de sos primos bintitrès annos de vida de Lara Diotalevi, dae sa pitzinnia caraterizada dae sa tzurpia e de milli timorias, a sa  edade majoreconchistada cun matana e impestu. Sa pitzinna, òrfana adotada dae unu cunventu de mòngias de sa Caridade, agatat cunfortu solu in sas figuras de sa mòngia Elsa e de  Riccardo, una genia de ànghelu guardadore.

 

 

 “Progetto finanziato con l’Avviso Pubblico IMPRENTAS annualità 2021-2022”

Exit mobile version