Sunt istados medas a beru is dannos causados dae su fogu in is dies coladas in provìntzia de Aristanis, tra su Sinis e su Montiferru.
Is pampadas ispintas dae su bentu ant brusiadu campos, buscu, padentes e àrbores seculares. Medas is aziendas agrìculas distruidas e is domos tocadas dae su fogu, chi at custrintu gente meda a lassare is abitatziones issoro.
Seguru una de is cosas chi nos at abarrare in sa mente pro semper, chi est essida in totu is televisiones, giornales e mèdios sotziales, est s’imàgine de s’ogiastru millenàriu brusiadu de sa Tanca Manna, in Cùllieri. Un’àrbure chi est istadu testimòngiu de s’istòria de custa cussòrgia, chi durante is sèculos at fatu umbra a òmines meda. A suta de is cambos suos sunt lòmpidos betzos e gióvanos, ricos e pòberos, malos e bonos. Chie dd’ischit totu su chi at bidu totus custos annos de vida…
Ma forsis s’istòria de s’ogiastru, sìmbulu de Cùllieri e unu de is àrbores prus connotos de Sardigna, no est acabbada. Difatis ddoe est sa possibilidade chi is raighines suas si siat sarbadas e duncas su truncu chi no est istadu tocadu de su fogu diat pòdere torrare a bogare.
Su professore Gianluigi Bacchetta, diretore de s’Ortu Botanicu de s’Universidade de Casteddu, chi est andadu a bìdere su dannu, at naradu chi su calore no at tocadu is partes de intro de sa mata. Est istadu meda importante, s’interventu de is Vìgiles de su Fogu chi ant iscutu abba meda totu a inghìriu de s’àrbore faghende calare sa tèmpera.
S’ogiastru de Tanca Manna no at a èssere prus imponente comente a prima, ma chi s’at a sarbare at a abarrare comente esèmpiu de resistèntzia. A bellu a bellu a torrare mannu e in su benidore at a sighire a donare umbra a is chi ant a chircare su friscu a suta de is naes suas.
S’augùriu chi nos faghimus est chi is sardos de is sèculos chi ant a lòmpere siat prus rispetosos de s’ambiente de is sardos de oe.
Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2020-2021. LR 22/2018, art. 22