Su Casteddu torrat a pèrdere, custa borta contra sa Fiorentina cun su resurtadu de 0-1.

Non binchet oramai dae bator partidas in campionadu pro ite siat in domo siat in trasferta ddas at pèrdidas totus.

Is casteddajos no ant conchistadu mancu unu puntu in Firenze, e non sunt resèssidos a andare a in antis in sa classìfica.

Tzertu, in s’Istàdiu Franchi su Casteddu at giogadu meda prus mègius, a cumparèntzia cun is isfidas coladas, e s’est torrada a bìdere un’iscuadra prus unida e gherradora.

Sa Fiorentina est calada in campu pro bìnchere e s’est dimustradu un’aversàriu risolutu a fàghere puntos pro si sarvare.

Sa partida pro is ruju-blu s’est posta bene a coa de su primu tempus cun unu rigore donadu dae s’àrbitru pro unu fallu de Igor a dannu de Joao Pedro.

Ma su brasilianu at iscutu male e su portieri viola Dragowsky at atzapadu sa botza sena dificultade.

A su cumentzu de su segundu tempus is sardos ant àpidu unas cantas ocasiones pro fàghere gol cun Simeone, ma no ddas ant isfrutadas.

Is toscanos imbetzes no ant tentu làstima de is sardos: a su 20′ Vlahovic, gràtzias a su passàgiu bellu meda de Callejon, nche at iscutu sa botza dereta in porta, detzidende in custu modu s’èsitu sa gara.

Posca a nudda sunt serbidos is atacos de su Casteddu, chi at istramancadu peri una bella ocasione cun Marin, firmadu dae su portieri de sa Fiorentina.

Giòbia is òmines de Di Francesco ant a andare a Bergamo pro giogare sa partida de Copa Itàlia contra s’Atalanta. Amus a bìdere s s’iscuadra at èssere prus assortada de comente ddu est istada finas a immoe e si at a superare sa crisi. Tzertu is lombardos allenados dae Gasperini sunt aversàrios isconchiosos e istant bene.

Una cosa est segura: s’allenadore ruju-blu contra is nieddos-asulos est gioghende∙si sa banchita. In casu de iscunfita, a èssere galu Di Francesco a ghiare is casteddajos contra su Milan in sa partida benente?

Isperamus chi su Casteddu agatet sa fortza de torrare a bìnchere, pro sighire su progetu tècnicu cun s’allenadore abrutzesu, òmine traballante e de valore.

In fines est arribbadu s’annu nou, unu 2021 càrrigu de isperu e de disafios mannos chi nos abetant. Nos lassamus a palas unu 2020 chi rapresentat unu “trèmene” de s’istòria moderna.

S’annu “betzu” chi at ammustradu totu sa fragilidade umana, in ue is Guvernos si sunt agatados a parare fronte a su Covid-19: unu nemigu piticu piticu e invisìbile.

De repente sa tziviltade “Nostra” s’est abigiada de no èssere a tretu de afrontare ogni eventu cun lestresa e in manera eficatze. A s’imbesse: si sunt commitidos errores graves chi ant ammustradu is difetos de una seguridade aparente de s’òmine modernu.

Si su 2020 s’aberiat cun s’allarme de sa Tzina s’ùrtima die de su 2019 pro su su Covid-19, cando oramai su virus tzirculaiat giai dae tempus in  su mundu, ocannu s’aberit cun s’ isperu mannu de su vatzinu.

At a chessire sa sièntzia a nos nce tirare a foras dae custu “limbu” in ue semus intrados? Pròpiu in is dies coladas, in totu Europa, est incumentzada sa somministratzione de is primas doses de vatzinu a su cale s’est sutapostu su personale sanitàriu. Unu passu importante chi at a batire a sa vatzinatzione – voluntària – de totu sa populatzione.

Emmo, pro ite depimus chircare de nde essire cantu prima dae custa pandemia, pro ite posca at a bisongiare afrontare sa ricostrutzione econòmica, mescamente de s’Itàlia. Pensare a una “natzione noa”.

Su paisu Nostru, impinnadu cun su Recovery Fund – “unu fundu pro sa ripresa cun tìtulos europeos comunos pro finantziare sa ripresa de totus is Paisos prus corfidos” — depet donares rispostas subra disafios mannos pro lantzare torra  s’economia. Sunt medas is setores in ghenugru a càusa de sa pandemia, e in medas ant pèrdidu su traballu, cun famìlias a arriscu poberesa.

Ddu mèritant totus cussos chi ant fatu sacrifìtzios durante is meses de acorru e e de medidas restritivas. Ma mescamente tocat afrontare  is disafios de su benidore pro cussos chi ant pagadu cun sa vida s’arribu de custa epidèmia, e pro is levas prus piticas, is pitzocheddos, chi non ant pòdidu prus andare a iscola.

Amus a èssere capasso, torra, de dimustrare is capatzidades infinitas nostras in is momentos de dificultades? S’isperu est chi su coràgiu siat ghiadu dae sa sabiore de  is guvernantes, pro s’àteru preparemus•nos comente sardos a afrontare ogni dificultade, comente nos at imparadu s’istòria millenària nostra.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2020-2021. LR 22/2018, art. 22”